Βικτώρια Σαμοθράκη : «Ωραία Ελένη, ένα πολυχρησιμοποιημένο πρόσωπο»

…..Πάντα έγραφα…..Στα θρανία ,σε κάτι εφηβικά λευκώματα, σε ένα ημερολόγιο που και που κάτι «μακρόσυρτες» σκέψεις , λίγο μετέπειτα κάτι στιχάκια για φίλους …..Τίποτα σοβαρό με λίγα λόγια ,τίποτα αξιομνημόνευτο….

Κυρίως έγραφα για μια δικιά μου ανάγκη ,άγνωστη τις περισσότερες φορές…και επιμελώς τα εξέδιδα όλα…….στο συρτάρι των αχρήστων μου…..!

Στην πορεία ασχολήθηκα με το θέατρο ,αγάπησα ακόμα περισσότερο τη λογοτεχνία ,άρχισα να γνωρίζω πως ένα θεατρικό κείμενο τυπωμένο σε ένα άψυχο χαρτί παίρνει σάρκα και οστά, πως μεταμορφώνεται σε χαρακτήρες, σε ανθρώπινες καταστάσεις , σε ένα «καθρέφτη» της ζωής μας……

Η « Αποκατάσταση» είναι η πρώτη μου απόπειρα να γράψω ένα θεατρικό κείμενο ,στην προκειμένη περίπτωση ένα μονόλογο…Ο μονόλογος αυτός πώς προέκυψε? Μέσα από μια απλή σκέψη ……Αν θεωρήσουμε ως πραγματική την εκδοχή ότι η Ελένη ουδέποτε πήγε τελικά στην Τροία αλλά ένα είδωλο στάλθηκε στη θέση της και εκείνη ουδέποτε έζησε με εκείνον που ερωτεύτηκε παρόλο που θυσίασε τα πάντα ,τότε μάλλον έχουμε να κάνουμε με ένα τραγικό πρόσωπο….. Σκέφτηκα ότι αν αυτή η γυναίκα ζει τώρα κάπου σίγουρα θα ζητάει μια «αποκατάσταση « με όλες τις ποικίλες εκφάνσεις της έννοιας και εφόσον ο Πάρης λοιπόν δεν την «αποκατέστησε» θέλησα να την «αποκαταστήσω « εγώ ! Σιγά μην είχε τέτοια σκοτούρα η Ελένη εδώ που τα λέμε ,ούτε που με γνωρίζει εξάλλου! ……..Στην πραγματικότητα όλα είναι μια αφορμή να μιλήσουμε για μας…..Για αυτά που μας αγγίζουν ,μας πληγώνουν, μας θυμώνουν ,μας κάνουν να ονειρευόμαστε ,να δημιουργούμε και να παλεύουμε……

Η Ωραία Ελένη πάντως είναι ένα από τα πιο «αγαπητά» αλλά και «πολυχρησιμοποιημένα» θα έλεγα πρόσωπα στην τέχνη και ειδικά στην ποίηση…Παρόλα αυτά εγώ θέλησα να επεξεργαστώ ένα κλασσικό μύθο δίνοντας μια δική μου εκδοχή πάνω σ αυτόν….Εξάλλου ,ως γνωστόν στην τέχνη δεν υπάρχει «παρθενογένεση» ,με λίγα λόγια θέλησα να δώσω μια δική μου οπτική πάνω σε ένα «πολυχρησιμοποιημένο» πρόσωπο…..

Η «Αποκατάσταση» ίσως να είναι μια συγγραφική αρχή για μένα ή ένα κύκνειο άσμα…..Ποιος ξέρει…Πάντως από αυτή την προσπάθεια αυτό που αποκόμισα είναι το γεγονός ότι συνειδητοποίησα πόσο πολύ βοηθάει όταν γράφεις για το θέατρο να λειτουργείς σαν ηθοποιός παρά σαν συγγραφέας ,σαν ηθοποιός που προσπαθεί να φανταστεί σκηνικά τον ήρωα και να τον κατανοήσει όσο πιο βαθιά γίνεται …

Ο μοναδικός μου στόχος για αυτό το κείμενο είναι να «¨έχει να πει κάτι» στους θεατές όπως «έχει να πει κάτι» και σε μένα…..Δεν ξέρω τελικά αν θα καταφέρω να τον επιτύχω ,το ελπίζω….αλλά και να μην τα καταφέρω τι πειράζει ,θα έχω προσπαθήσει ….Όπως λέει και ο Μπέκετ « Πάντα προσπάθεια. Πάντα αποτυχία. Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά .Απότυχε καλύτερα…»

H Βικτωρία Σαμοθράκη σπούδασε Κοινωνικές Επιστήμες και στην πορεία  απoφοίτησε από τη Δραματική Σχολή “Πράξη Επτά” …..Έχει συμμετάσχει ως ηθοποιός στις παραστάσεις “Φωνές Γυναικών” Studio Praxi Epta ,”Αιγόκερως” , “Weiβ” , “Βερενίκη ” (Edgar Allan Poe) ως μέλος της ομάδας Mannschauft στο θέατρο Rabbithole. Επίσης έλαβε μέρος στο Ντοκιμαντέρ “ΗΘΟΠΟΙΟΙ Ημερολογιο Σπουδης” του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου (Βραβείο Κοινού στο Φεστιβαλ Θεσσαλονικης  2014)

Tαυτότητα

Pocket Theater Festival – Θέατρο Άβατον

“ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ”

Κείμενο, Ερμηνεία : Σαμοθράκη Βικτώρια