Θέατρο Οι δημιουργοί γράφουν

«Έχοντας μόνον ο ένας τον άλλον και όλοι μαζί τον λόγο»

Την ιστορία του Άμλετ θα επιχειρήσουν να αφηγηθούν πέντε ηθοποιοί “ενσαρκώνοντας πέντε έως έντεκα ρόλους ο καθένας, με γενναιότητα, θάρρος και ρίσκο. Με απόλυτη άγνοια κινδύνου θα αναμετρηθούν με τέρατα και αγγέλους, με θεούς και δαίμονες

με τον ίδιο τους τον εαυτό, έχοντας μόνον ο ένας τον άλλον και όλοι μαζί τον λόγο»

Για «την τραγική ιστορία του Άμλετ, πρίγκιπα της Δανίας», που θα ανέβει από τις 20 Απριλίου στο Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, με τους Παναγιώτη Κατσώλη, Κωνσταντίνο Μωραΐτη, Φοίβο Ριμένα, Φιντέλ Ταλαμπούκα και Γιωργή Τσουρή, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Παναγιώτης Κατσώλης γράφει στο artplay.gr

« Ένα τραπέζι. Πέντε καρέκλες. Ένα μαχαίρι. Ένας υπολογιστής. Μία κάμερα. Ένας προτζέκτορας. Ένα μπουκάλι νερό. Ποτήρια. Ένα μπουκάλι Βότκα. Ένα κουτί. Αναμνηστικά δώρα. Ένα βιβλίο. Ένα δαχτυλίδι. Ένα κέρμα. Ένα ραδιόφωνο. Δύο πόρτες. Δύο παράθυρα. Ο μπαμπάς μου. Ο Παναγιωτάκης. Ένας πράσινος συνδετήρας. Ο Γιωργής. Το γιουκαλίλι. Το κλαρινέτο. Η φλογέρα. Σφραγισμένα γράμματα. Δύο γράμματα. Οι μαράκες. Το τουμπερλέκι. Ο Κωνσταντίνος. Ο Φοίβος. Ο Φιντέλ. Εγώ. Το τραπέζι ανάποδα. Μουσικές. Σιωπές. Αναπνοές. Μερικά φώτα. Μερικά σκοτάδια. Κάτι αναπάντεχο. Ο Αγαμέμνων. Το κοινό. Το έργο. Οι λέξεις. Τα κείμενα. Σσσσς! Αρχίζει:

(Στόχος να εστιάσουμε στις σχέσεις που δημιουργούνται. Οι πέντε ηθοποιοί καλούνται να αφηγηθούν την ιστορία του Άμλετ “ενσαρκώνοντας” πέντε έως έντεκα “ρόλους” ο καθένας, με γενναιότητα-θάρρος και ρίσκο, χωρίς να κρύβονται. Και δεν κρύβονται γιατί δεν έχουν πουθενά να κρυφτούν. Και να είχαν πάλι δεν θα κρύβονταν. Θα σταθούν πάνω σε αυτή τη μικρή σκηνή και θα ζωντανέψουν έναν ολόκληρο κόσμο απ’ το τίποτα με τίποτα. Και όλο αυτό θα καταλήξει στο απόλυτο τίποτα. Στο απογυμνωμένο σύμπαν της παράστασης αυτοί οι πέντε άνθρωποι με απόλυτη άγνοια κινδύνου θα αναμετρηθούν με τέρατα και αγγέλους με θεούς και δαίμονες με τον ίδιο τους τον εαυτό. Στο βαλιτσάκι τους υπάρχουν δυό όπλα. Έχουν μόνον ο ένας τον άλλον και όλοι τον λόγο. Εν αρχή ην ο λόγος λοιπόν. Ή η πράξις ..;)

Παναγιώτης Κατσώλης